İLETİŞİM
a. Görsel
İletişim edilerin iletişim kurmak üzere kullandıkları çeşitli sinyal
hareketlerinden oluşur. Bu sinyal davranışları dostça ya da düşmanca
olabilir ve kediler bunu yüzleri ve vücut hareketleriyle
yansıtabilirler.
b. Akustik İletişim Kediler iletişim kurmak için
çok çeşitli sesler çıkarırlar. Bunlar üç grupta toplanabilir; mırlama,
miyavlama, yüksek yoğunluklu sesler. Mırlama ilk olarak bir haftalık
kedilerde görülür ve anneye yavruların sıcak ve tok olduklarının
işaretini verir. Ergin kedilerde mırlama intraspesifik ya da
interspesifik olabilir, memnuniyeti ya da bazen ağrıyı belirtir. Yüksek
yoğunluklu sesler genellikle intraspesifik iletişim içindir. Bu sesler
ağız açık tutulurken şeklinin değiştirilmesiyle çıkarılır. c. Taktil
İletişim Kediler sıkça vücutlarının çeşitli kısımlarını çevrelerindeki
cisimlere, türdeşlerine ve insanlara sürterler. Sürtünme davranışı
olfaktöryel iletişim ile birlikte değerlendirilebilir, çünkü kediler bu
esnada vücutlarındaki bezlerden (ön patileride, alında, çenede,
dudaklarda ve kuyrukta koku bezleri vardır sürtündükleri yere koku
bırakırlar. d. Kokusal iletişim Kokusal sinyallerin diğer iletişim
yollarına göre bazı avantajları vardır. Çevreye bırakılan koku uzun bir
süre kalıcıdır ve bu süre boyunca kokuyu bırakan hayvanla ilgili bilgi
taşır. Olası yırtıcı hayvanlara karşı kediyi daha az belirgin yapar ve
görsel sinyallerin zor algılanacağı durumlarda (örn.gece) etkilidir.
Kediler bölgelerinin sınırlarını belirlemede kokusal iletişimi
kullanırlar.